هوش مصنوعی: این شعر درباره عاشقی است که به یاد معشوق خود می‌میرد و دوباره زنده می‌شود، مانند شمعی که تمام شب در آرزوی دیدار معشوق می‌سوزد و با رسیدن صبح از بین می‌رود.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'شمع' و 'مرگ و زندگی' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۷۴

عاشقی که بیاد روی دلبر میرود
هر دم زدنی بذرق دیگر میرد

شمعی همه شب در آن هوس زنده کند
تا صبحدمی پیش رخ خور میرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.