هوش مصنوعی:
شاعر از غیبت معشوقه خود گلایه می‌کند و بهار و زیبایی‌های طبیعت را بی‌او بی‌معنا می‌داند. سپس خطاب به فردی مست و پرحرف یا شوخ‌طبع هشدار می‌دهد که از رفتار خود دست بردارد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عاشقانه و اخلاقی موجود در شعر نیاز به درک نسبی از روابط انسانی و ظرافت‌های زبانی دارد که برای کودکان مناسب نیست.
شمارهٔ ۳۲۴
دیدی که دگر بی رخ آن سرو بلند
آمد گل و بلبل بر او رخت افکند
ای بیهده گوی مست، بسیار مگوی
وی شوخ دهادن دریده، بر خویش مخند
آمد گل و بلبل بر او رخت افکند
ای بیهده گوی مست، بسیار مگوی
وی شوخ دهادن دریده، بر خویش مخند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
