هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از یار خود سخن می‌گوید که مانند سوارکاری به میدان می‌رود و از دوست و دشمن، جان و دل می‌ستاند. هنگامی که او شمشیر خود را می‌گرداند، نه دوست را رها می‌کند و نه دشمن را باقی می‌گذارد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و حماسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند جنگ و شمشیر ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.
شمارهٔ ۳۲۶
یارم چو سوار سوی میدان راند
از دشمن و دوست جان و دل بستاند
و آنجا که چو غمزه تیغ در گرداند
نه دوست رها کند نه دشمن ماند
از دشمن و دوست جان و دل بستاند
و آنجا که چو غمزه تیغ در گرداند
نه دوست رها کند نه دشمن ماند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
