هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن از عناصر طبیعت مانند سپهر، اختر، قلم، شکّر، چمن، بلبل و گل برای بیان زیبایی و تأثیر هنر و قلم استفاده شده است. شاعر با زبانی ادبی و تصاویر شاعرانه، قدرت قلم و تأثیر آن را ستوده است.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم ادبی و استعاری است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به آشنایی با ادبیات و توانایی تحلیل تصاویر شاعرانه دارد. همچنین، استفاده از واژگان پیچیده و سبک ادبی آن ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۳۳۹

اقبال تو با سپهر و اختر بزند
نوک قلمت بانی شکّر یزند

وقتست که در چمن بنام کرمت
بلبل بکند خطبه و گل زر بزند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.