هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از زلفان معشوق به عنوان چوگان‌هایی یاد می‌کند که در میدان عشق بازی می‌کنند و دل عاشقان غمگین را مانند گوی به بازی می‌گیرند. ابتدا معشوق با زخم‌های خود عاشق را از خود دور می‌کند و سپس با سرعت از پیش او می‌گریزد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، این شعر نیاز به درک ادبیات کلاسیک دارد که معمولاً در سنین بالاتر کسب می‌شود.
شمارهٔ ۳۴۱
چوگان زلفان که سوی میدان یازند
گوی از دل عاشقان غمگین سازند
اوّل ز خودش بزخم دور اندازند
و آنگاه دو اسبه از پیش می تازند
گوی از دل عاشقان غمگین سازند
اوّل ز خودش بزخم دور اندازند
و آنگاه دو اسبه از پیش می تازند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
