هوش مصنوعی: این متن بیانگر عشق و اشتیاق شدید به معشوق است، به گونه‌ای که گوینده آرزو می‌کند دلش همیشه به سوی معشوق متمایل باشد و مانند پروانه‌ای که به دور نور می‌گردد، به عشق معشوق سوخت.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری مانند پروانه و شمع نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۳۵۰

شاید که دلم میل بسوی تو کند
زیبد که همیشه آرزوی تو کند

پروانه چو در فروغ رویت نگردد
بگذارد شمع و قصد روی تو کند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.