هوش مصنوعی: شاعر از درد فراق و دوری معشوق می‌گوید و بیان می‌کند که چشمش از این جدایی آسیب دیده و چهره‌اش نشان‌های از خون دل را بر خود دارد. با این حال، از این که جهان را بدون چهرهٔ معشوق می‌بیند، ناخشنود است.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عاطفی عمیق و غم‌انگیز است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۳۵۹

دیده ز فراق تو زیان می بیند
بر چهره زخون دل نشان می بیند

با این همه من زدیده ناخشنودم
تا بی رخ تو چرا جهان می بیند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.