هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که با وجود زیبایی‌های باغ و گل‌ها، دلش بدون دیدن روی معشوق آرام نمی‌گیرد. او از تشبیهات طبیعی مانند دود برخاسته از خیمهٔ لاله و آب جاری از گنبد گل برای توصیف حال درونی خود استفاده می‌کند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک زیبایی‌شناسی شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۴۰۴
باغ از گل و لاله ار چه می آراید
بی روی تو دل دمی کجا آساید
کز خیمۀ لاله دود بر می خیزد
وز گنبد گل آب فرو می اید
بی روی تو دل دمی کجا آساید
کز خیمۀ لاله دود بر می خیزد
وز گنبد گل آب فرو می اید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
