هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از رنج و اندوه خود می‌گوید و احساس می‌کند که از هر سو مصیبت و بلا به سوی او می‌آید. او خود را مانند شمعی می‌داند که در آفتاب ذوب می‌شود و از پیراهنش بوی کفن به مشام می‌رسد. اشک‌هایش نیز بر او می‌بارند و همه‌چیز از جانب خودش به او آسیب می‌رساند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین عمیق عرفانی و غم‌انگیز است که درک آن‌ها ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال دشوار باشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند مرگ و رنج نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۴۱۵
شمعم که سرم آفت تن می آید
از پیرهنم بوی کفن می آید
از اشک هر آنچه گرد من می آید
بر من همه هم ز خویشتن می آید
از پیرهنم بوی کفن می آید
از اشک هر آنچه گرد من می آید
بر من همه هم ز خویشتن می آید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
