هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از عشق و زیبایی معشوق سخن می‌گوید و از تأثیر عمیق آن بر خود می‌نویسد. او از خونابه‌ای که به جای آب از چشمش جاری می‌شود و از آشفتگی و شیفتگی خود در برابر زلف معشوق یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامفهوم یا نامناسب باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'خونابه' ممکن است برای کودکان خشن به نظر برسد.
شمارهٔ ۴۱۷
چشمم جو بران روی نکو می آید
خونابه بجای آب ازو می اید
هر کجا که سیه گلیمی، آشفته سریست
در حلقۀ زلف تو فرو می اید
خونابه بجای آب ازو می اید
هر کجا که سیه گلیمی، آشفته سریست
در حلقۀ زلف تو فرو می اید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
