هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از حالتی بین مرگ و زندگی سخن می‌گوید، مانند باد نوروز که نه کاملاً زنده است و نه مرده. او از نابودی و زوال خود می‌گوید و از دیگران می‌خواهد که بر وضعیتش گریه نکنند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و مرگ‌اندیشی در این شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد و نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری دارد.
شمارهٔ ۴۲۴
بیداری چشم و خواب بختم نگرید
بر دست فنا غارت رختم نگرید
نه مرده، نه زنده، همچو باد نوروز
اندر تن سست جان سختم نگرید
بر دست فنا غارت رختم نگرید
نه مرده، نه زنده، همچو باد نوروز
اندر تن سست جان سختم نگرید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
