هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از ناخوشایندی وجود و زندگی خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که حتی مرگ و زندگی نیز برای او ناخوشایند است. او از گذر زمان و ناپایداری لذات زندگی شکایت دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی و بیان احساسات غمگینانه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد یا بر روحیه آن‌ها تأثیر منفی بگذارد.

شمارهٔ ۴۵۲

ماییم و وجودی ز عدم ناخوشتر
عیشی چو زمانه دم بدم ناخوشتر

وین طرفه که شد در طلب چیزی خوش
مرگ من و زندگی ز هم ناخوشتر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.