هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از فرومایگی و خواری هنر در اثر جهل و نادانی شکایت می‌کند و از خداوند می‌خواهد که به حال هنرمند مسکینی که زمانی خانه‌اش در اصفهان (سپاهان) مایه‌ی هنر بود، فریادرس باشد.
رده سنی:
15+
متن حاوی مفاهیم انتزاعی مانند هنر، جهل، و دعا است که درک آن‌ها برای مخاطبان زیر 15 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، این شعر نیاز به تفسیر و تحلیل دارد که برای سنین بالاتر مناسب‌تر است.
شمارهٔ ۴۶۷
زین گونه که شد خوار و فرومایه هنر
وز جهل پس افتاد به صد پایه هنر
یا رب تو به فریاد رس آن مسکین را
کش خانه سپاهان بود و مایه هنر
وز جهل پس افتاد به صد پایه هنر
یا رب تو به فریاد رس آن مسکین را
کش خانه سپاهان بود و مایه هنر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
