هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که به دلیل عدم امکان خدمت و وصال به معشوق، همیشه سر بر آستان دیوان او دارد. سپس از خود می‌پرسد که اگر زمانی به کمال برسد، چه نقصانی برای معشوق در آسمان خواهد بود.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و فلسفی است که درک آن ممکن است برای سنین پایین دشوار باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات ادبی و استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۵۵۲ - قال الملک السعید شهاب الدین سلیمانشاه و ارسل به
چون نیست مرا بخدمتت راه وصال
سر بر خط دیوان تو دارم همه سال
گفتم بفلک در تو چه نقصان آید
گر زآنکه رسانیم زمانی بکمال؟
سر بر خط دیوان تو دارم همه سال
گفتم بفلک در تو چه نقصان آید
گر زآنکه رسانیم زمانی بکمال؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
