هوش مصنوعی:
شاعر از شب می‌خواهد که طولانی باشد تا صبح نشود و لب بام دوباره نخندد. او احساس می‌کند که امشب مانند مرگی در دام افتاده‌است و اگر صبح شود، مانند مرغی از دام رها خواهد شد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عرفانی و غمگینانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی بیشتری دارد.
شمارهٔ ۵۷۳
ای شب بستان درازی از صبح بوام
مگذار که باز خندد امشب لب بام
در عمر خود امشبم بدام آمد مرغ
گر صبح بخندد بر مد مرغ از دام
مگذار که باز خندد امشب لب بام
در عمر خود امشبم بدام آمد مرغ
گر صبح بخندد بر مد مرغ از دام
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
