هوش مصنوعی: شاعر در این شعر بیان می‌کند که با وجود نوشیدن شراب، مستی نمی‌کند و از می‌نوشی برای خودپرستی مانند دیگران استفاده نمی‌کند. هدف او از این کار، پرهیز از خودپرستی و تکبر است.
رده سنی: 15+ مضمون شعر مرتبط با مفاهیم عرفانی و اخلاقی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مصرف شراب نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک تمثیل‌های شاعرانه دارد.

شمارهٔ ۶۳۷

می باز خورم و لیک مستی نکنم
الا به قدح دراز دستی نکنم

دانی غرضم زمی پرستی چه بود؟
تا همچو تو خویشتن پرستی نکنم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.