هوش مصنوعی:
شاعر از احساس شرم و نگرانی سخن می‌گوید و خود را از شادی و عیش دیگران دور می‌داند. او چنان در تنهایی و رنج فرو رفته که گویی در جهان جای نمی‌گیرد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق مانند شرم، نگرانی و تنهایی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و بیشتر مناسب مخاطبانی با درک بالاتر از احساسات پیچیده انسانی است.
شمارهٔ ۶۷۰
نزدیک من از شرم و ز تیمار نهان
باریک کنی همه تن خود چو میان
وز شادی و عیش در کنار دگران
چندان باشی که در نگنجی بجهان
باریک کنی همه تن خود چو میان
وز شادی و عیش در کنار دگران
چندان باشی که در نگنجی بجهان
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۶۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
