۲۶۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۶۹۹

ای شادی آن عهد که بودت غم من
بودی شب و روز مونس و همدم من

در خاطر من نبدکه ناگاه چنین
تو کم ز منی گیری .و گیری کم من
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.