هوش مصنوعی: شاعر از روزهای خوشی یاد می‌کند که شادی، همراه و همدم او بود و غم‌هایش را تسکین می‌داد. اما اکنون با تعجب می‌بیند که همان شادی از او دور شده و رابطه‌شان سرد شده است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاطفی و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از اصطلاحات شعری کلاسیک ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۶۹۹

ای شادی آن عهد که بودت غم من
بودی شب و روز مونس و همدم من

در خاطر من نبدکه ناگاه چنین
تو کم ز منی گیری .و گیری کم من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.