هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از حالتی ناز و غرور سخن می‌گوید که اکنون به اندوه و دل‌تنگی تبدیل شده است. او از معشوق می‌خواهد که بازگردد و او را در این حالت غمگین و تنها ببیند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا نامناسب باشد. همچنین، درک کامل آن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.

شمارهٔ ۷۱۷

دیدی که ز ناز بودم ای ماه زمین
گردان شده چون پیاله زان دست بدین

باز آی و کنون چون خم می بازم بین
خونین دل و سر گرفته و خانه نشین
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.