هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن قامت بلند و زیبای معشوق به خورشید تشبیه شده و از گذرا بودن زمان و زوال سخن می‌گوید. شاعر از معشوق می‌خواهد که از لذت‌های زودگذر زندگی دست نکشد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، اشاره به «می» (شراب) ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب باشد.

شمارهٔ ۷۵۱

ای قامت تو چو روز در دی کوتاه
زنهار مدار دست از می کوتاه

خورشید رخت بلند از آن برنامد
تا دست زوال باشد از وی کوتاه
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۵۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.