هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از رابطه‌ای نابرابر و دردناک سخن می‌گوید که در آن یک طرف با ایجاد شادی و آزادی برای دیگری، خود را در بند می‌کند. سپس این وضعیت معکوس می‌شود و طرف مقابل نیز شکایت می‌کند. در پایان، شاعر با طعنه می‌پرسد که چگونه شاگردی می‌تواند از استاد خود پیشی بگیرد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و روان‌شناختی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین، اشاره به رابطه نابرابر و احساسات پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۷۹۰

پیوسته کنی تو از غم من شادی
چندانکه من از بندگیت آزادی

پس تو هم گله کنی و من آزادی
شاگرد که ای بتابد ین استادی؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.