هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از آزمودن فردی در جنگ سخن می‌گوید و او را به سپهر (آسمان) تشبیه می‌کند که فرو افتاده است. سپس اشاره می‌کند که شمشیر او مانند عورت (نشانه‌ای از حرمت و پوشیدگی) است و هرگز نباید آن را در برابر کسی برهنه (بی‌پرده) کرد.
رده سنی:
16+
این متن شامل مفاهیم نمادین و استعاری است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند «عورت» و «برهنه» ممکن است نیاز به توضیح بیشتری داشته باشد و مناسب‌تر است برای سنین بالاتر که درک بهتری از مفاهیم ادبی و اخلاقی دارند.
شمارهٔ ۸۱۱
درجنگ ترا بیازمودیم بسی
همچون سپهرخودی فگنده ...سی
شمشیر توعورتست پنداری،ازآن
هرگز نکنی برهنه درروی کسی
همچون سپهرخودی فگنده ...سی
شمشیر توعورتست پنداری،ازآن
هرگز نکنی برهنه درروی کسی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
