هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات بیان می‌کند که خود را کمتر از سگِ آستانِ معشوق می‌پندارد و جز خاکِ درگاه او جایی برای خواب ندارد. همچنین اشاره می‌کند که اگر نام معشوق را بر چهره‌اش با خون بنویسد، از ننگ آلوده نمی‌شود.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین اشاره به مفاهیمی مانند خاکساری و خون ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.
شمارهٔ ۸۲۵
خود را سگ کویت ار نپنداشتمی
جز خاک درت خوابگهی داشتمی
آلوده شود ز ننگم ار نی نامت
بر چهره بخون دیده بنگاشتمی
جز خاک درت خوابگهی داشتمی
آلوده شود ز ننگم ار نی نامت
بر چهره بخون دیده بنگاشتمی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
