هوش مصنوعی:
این متن درباره شاعری به نام کریم حلال زاده است که با وجود ذات نیک و پرهیز از گفتن شعرهای زشت و بیمحتوا، گاهی برای مکافات یا نیاز، هجو نیز میگوید. شاعر بیان میکند که مدح و ذم جهان از سر قلم جرم نیست و اهمال در این کار قابل سرزنش نیست.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم ادبی و اخلاقی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات نیاز دارد. همچنین، اشاره به هجو و مفاهیم مرتبط با آن ممکن است برای مخاطبان جوانتر نامناسب باشد.
شمارهٔ ۱۶ - و قال فی التهدید
زمن کدام کریم حلال زاده بود
که یک دو بیتک باصدر محترم گوید
که خادم ارچه ار آنجا که نیک ذاتی اوست
بدنسبت شعر افحش و هرزه کم گوید
ولی ز روی مکافات طبع هم گه گاه
که حاجت اوفتدش هجو نیز هم گوید
نه جرم باشد اهمال جانب آنکس را
که مدح و ذم جهان از سر قلم گوید
که یک دو بیتک باصدر محترم گوید
که خادم ارچه ار آنجا که نیک ذاتی اوست
بدنسبت شعر افحش و هرزه کم گوید
ولی ز روی مکافات طبع هم گه گاه
که حاجت اوفتدش هجو نیز هم گوید
نه جرم باشد اهمال جانب آنکس را
که مدح و ذم جهان از سر قلم گوید
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵ - وقال یصنف فصد الممدوح
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷ - و قال
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.