هوش مصنوعی: این متن یک شعر ستایش‌آمیز است که در آن شاعر به تمجید از شخصی با عنوان "شرف‌الدین حق شرف‌شاه" می‌پردازد. او را به عنوان فردی قدرتمند، با حلم و بخشش، و دارای جایگاهی بلند توصیف می‌کند که حتی طبیعت و فلک نیز تحت فرمان او هستند. شاعر همچنین از مشکلات خود سخن می‌گوید و به شاه اعتماد می‌کند تا او را از این مشکلات نجات دهد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم پیچیده و استعاره‌های ادبی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، برخی از مفاهیم مانند جفای زمانه و مشکلات زندگی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامناسب باشد.

شمارهٔ ۱۲

انک بر تخت مکرمت شاه است
شرف الدینِ حق شرفشاه است

در تکاپوی خدمتش جوزا
از کمر بستگان درگاه است

وز پی امتثال فرمانش
چرخ را دیده بر سر راه است

لطف او بر صحیفه های ریاض
کاتب نقش صبغة الله است

کوه در پیش حلم راسخ او
همچو در پیش کهربا کاه است

در نفاذ امور نتوان گفت
که مر او را فلک ز اشباه است

پیش او حمله های شیر فلک
راست چون حیله های روباه است

ای ز رفعت به منزلی که در او
طاق گردون نظیر خر گاه است

قصه فاقه های من که مقیم
چون ثناهای تودر افواه است

بر تو پوشیده نیست از پی آنک
رایت از سرّ غیب آگاه است

تحفه لطف چون طمع دارم
چون فلک با زمین به اکراه است

یوسف ناز دیده خردم
از جفای زمانه در چاه است

اعتمادم پس از خدا بر توست
زانک ایّام نیک بدخواه است

تا به تقدیر با بقای فلک
نسبت ماه و هفته کوتاه است

مدد مدت بقای تو باد
هرچه در دهر هفته و ماه است
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.