هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از عشق و محبت به معشوق خود سخن می‌گوید و از تشبیه‌های زیبایی مانند شمع، شکر، و آفتاب استفاده می‌کند. او احساسات خود را با تصاویر شاعرانه بیان می‌کند و از درد فراق و عشق ناکام می‌نالد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۳

عالی رضی دین تویی آن شمع دل که هست
لفظ شکرفشان تو پیرایه صواب

با شمع دولت تو بر افروخت روزگار
درکام آرزو چو شکر گشت صبر و صاب

چون بخت در رخ تو شکرخنده زد چو صبح
گو تیره شو ز غصه آن شمع آفتاب

بشنو حکایتی ز شکر خوشتر و بدانک
چون شمع نیم مرده نه تن دارم و نه تاب

یاری که شمع مجلس انسست در جمال
با من برای و شکر کرد دی عتاب

جاری زبان من ز عتاب چو شکرش
افتاد چون زبانه شمع اندر اضطراب

تدبیر چیست کز پی تدبیر آن کنون
چون شمعم اندر آتش و چون شکر اندر آب
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.