هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر به ستایش قدرت و عظمت یک حاکم یا شخصیت برجسته می‌پردازد. او از قدرت بی‌همتای این فرد سخن می‌گوید که حتی کوه را به زانو درمی‌آورد و دشمنانش را به وحشت می‌اندازد. همچنین، شاعر از لطف و کرم این شخصیت سخن می‌گوید و آرزو می‌کند که سخنانش به گوش او برسد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق و استعاری است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، استفاده از واژگان و ترکیبات پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۳۳

سر اکابر آفاق شمس دولت و دین
تویی که قدرت تو کوه را کمر گیرد

سپاه حادثه را خوف تو به زخم سنان
چو بخت دشمنت از خواب بی خبر گیرد

فلک بسان همایی ست پرگشاده مقیم
برانک بیضه ملکت به زیر پر گیرد

ز لفظ بنده به سمع خدایگان برسان
چنانک لفظ تو باشد مگر که درگیرد

که گر تو دست کرم بر سرم نخواهی داشت
سپهر سرزده زودم ز دست بر گیرد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.