هوش مصنوعی:
شاعر از مواهب و نعمت‌های رسیده به خود سخن می‌گوید و آن‌ها را مانند بوی شفابخش برای بیماران توصیف می‌کند. او با وجود اینکه این نعمت‌ها در شأن همت والای بخشنده نیست، از پذیرش آن‌ها خودداری نکرده است، چرا که رد کردن آن‌ها مانند رد کردن باران توسط ابر است که کاری نادرست است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
شمارهٔ ۸۴
ای رسیده مواهب تو به من
همچو بوی شفا به بیماران
گرچه در خورد همت تو نبود
رد نکردم چو خویشتن داران
پایه ابر برترست از آنک
رد توان کرد سوی او باران
همچو بوی شفا به بیماران
گرچه در خورد همت تو نبود
رد نکردم چو خویشتن داران
پایه ابر برترست از آنک
رد توان کرد سوی او باران
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
