هوش مصنوعی: شاعر در این غزل عاشقانه، از عشق و دلبستگی به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که جایگاه دل او تنها در کنار معشوق است. او از یادآوری خاطرات معشوق، آشوب درونی خود و تمایل به ماندن در کنار او سخن می‌گوید. همچنین، شاعر به مکان‌های مقدس مانند کعبه اشاره می‌کند اما تاکید دارد که جایگاه واقعی او در کنار معشوق است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند آشوب درونی و عشق عمیق نیاز به درک و بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۷۴

مرو ز دیده که جام جهان‌نما اینجاست
قدم برون مگذار از دلم که جا اینجاست

نسیم کوی تو یاد آردم ز نکهت گل
نمی‌روم ز چمن بوی آشنا اینجاست

زهی سراغ پریشان دوست کز هرسو
رسد به گوش صدایی که نقش پا اینجاست

برون نمی‌رود آشوب و فتنه از دل من
به عهد زلف و خطش خانه بلا اینجاست

به سوی میکده دارند خلق روی دعا
به دور ساقی ما قبله دعا اینجاست

دلم به جای دگر کی کشد ازین سر کو
کجا روم که جای دلگشا مرا اینجاست

مرا خرابه‌نشینی بسی شگون افتاد
ز یمن عشق مگر سایه هما اینجاست؟

ز آستانه جانان سفر مکن قدسی
مرو به کعبه ازین در که جای ما اینجاست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.