هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، از عشق و اشتیاق شدید و رنج‌های عاشق سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویر زیبایی مانند بلبل، گل و شمع، احساسات درونی خود را بیان می‌کند. او از بی‌قراری، انتظار و خدمت به معشوق می‌گوید و در نهایت، از ناتوانی در صبر و تحمل فراق شکایت می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، برخی از واژگان و استعاره‌های به‌کاررفته ممکن است برای کودکان و نوجوانان جوان نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۷۸

لیلی‌اش در دل و گوشش به صدای جرس است
یا رب این مغلطه مجنون ترا با چه کس است

می‌برد برگ گلی باد ز گلزار برون
بلبلی در پس دیوار مگر در قفس است؟

بلبل از بی‌خودی عشق جهد شاخ به شاخ
گل به خون گشته ز غیرت که مگر بوالهوس است

عمر در خدمت او صرف شد و یار هنوز
پرسد احوال مرا از دگران کاین چه کس است

دل مشتاق تو و لاف صبوری هیهات
شمع این انجمن آسوده ز باد نفس است
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.