هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که از مفاهیمی مانند عشق، فداکاری، و وابستگی عاشق و معشوق سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از استعاره‌هایی مانند صدف و دریا، شمع و پروانه، و کلبه تنگ، احساسات عمیق و شرط‌های عشق را بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند فداکاری و رنج عشق نیاز به درک عاطفی بالاتری دارد.
شمارهٔ ۲۷۷
جز محبت، سینه‌ام علم دگر پیدا نکرد
چون صدف، کس انتخاب قطره از دریا نکرد
عاشق و معشوق را شرط است با هم سوختن
شمع درنگرفت تا پروانه‌ای پیدا نکرد
کلبه تنگ مرا جای دو خون‌آلوده نیست
تا نرفت از جا دلم، در سینه پیکان جا نکرد
گردم از بی‌طاقتی بسیار بر گرد چمن
شمع را در بزم، جز پروانه کس رسوا نکرد
چون صدف، کس انتخاب قطره از دریا نکرد
عاشق و معشوق را شرط است با هم سوختن
شمع درنگرفت تا پروانه‌ای پیدا نکرد
کلبه تنگ مرا جای دو خون‌آلوده نیست
تا نرفت از جا دلم، در سینه پیکان جا نکرد
گردم از بی‌طاقتی بسیار بر گرد چمن
شمع را در بزم، جز پروانه کس رسوا نکرد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
