هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از درد عشق و رنج‌های روحی خود می‌گوید و بیان می‌کند که به سوی دلهای پریشان و زخم‌دیده می‌رود. او از فرار از آسودگان و گرایش به درد و غم سخن می‌گوید و با وجود نام قدسی‌اش، خود را در میان ناپاکان و برهمنان می‌یابد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند زهرآلودگی و تیغ قاتل ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.
شمارهٔ ۳۵۴
داغ سودایم، به سوی سینه‌ریشان می‌روم
درد عشقم، رو به دلهای پریشان می‌روم
رام عشقم، کی ز زیر تیغ قاتل می‌جهم؟
زخم جویم، سوی زهرآلوده‌نیشان می‌روم
می‌گریزم پا تهی، از صحبت آسودگان
درد و غم هرجا که باشد، رو به ایشان می‌روم
بانگ استغفار بر لب، دل به ساغر می‌دهم
سبحه بر کف، جانب زنارکیشان می‌روم
بر میان زنار دارم، گرچه نامم قدسی است
خویش پاکان و برهمن سوی خویشان می‌روم
درد عشقم، رو به دلهای پریشان می‌روم
رام عشقم، کی ز زیر تیغ قاتل می‌جهم؟
زخم جویم، سوی زهرآلوده‌نیشان می‌روم
می‌گریزم پا تهی، از صحبت آسودگان
درد و غم هرجا که باشد، رو به ایشان می‌روم
بانگ استغفار بر لب، دل به ساغر می‌دهم
سبحه بر کف، جانب زنارکیشان می‌روم
بر میان زنار دارم، گرچه نامم قدسی است
خویش پاکان و برهمن سوی خویشان می‌روم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
