هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از احساس تنهایی، ناامیدی و دل‌تنگی خود سخن می‌گوید. او با وجود حضور در جمع، خود را بی‌کسی می‌بیند و از ناکامی‌های عاشقانه و زندگی شکوه می‌کند. اشعار مملو از تصاویر شاعرانه مانند پروانه، شمع و طایر غم هستند که بر عمق احساسات او تأکید دارند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و مفاهیم پیچیده‌ای مانند ناامیدی و تنهایی است که درک آن‌ها برای مخاطبان جوان‌تر دشوار خواهد بود. همچنین استفاده از استعاره‌ها و نمادهای شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۴۰۹
..............................
..............................انه‌ای دارم
مخندید ای حریفان گر شمردم از شما خود را
نیم گر مست، باری گریه مستانه‌ای دارم
ز چنگ من صبا زلفش نگیرد چون به آسانی؟
که من بسیار کم طالع‌تر از خود، شانه‌ای دارم
سراغ عافیت می‌گیرم از هرکس که می‌بینم
تلاش آشنایی باز با بیگانه‌ای دارم
به بزم دیگران تا کی چراغ انجمن باشی؟
شبی از در درآ ای شمع، من هم خانه‌ای دارم
حریفان مست و مینا سرکش و ساقی‌ست بی‌پروا
درین مجلس ز خونگرمان، همین پروانه‌ای دارم
چرا افکنده‌اید از چشمم ای طفلان نمی‌دانم
به سنگم پرسشی، من هم دل دیوانه‌ای دارم
به فرقم چون نگیرد طایر غم، آشیان قدسی؟
که در دامان خود از اشک، مشت دانه‌ای دارم
..............................انه‌ای دارم
مخندید ای حریفان گر شمردم از شما خود را
نیم گر مست، باری گریه مستانه‌ای دارم
ز چنگ من صبا زلفش نگیرد چون به آسانی؟
که من بسیار کم طالع‌تر از خود، شانه‌ای دارم
سراغ عافیت می‌گیرم از هرکس که می‌بینم
تلاش آشنایی باز با بیگانه‌ای دارم
به بزم دیگران تا کی چراغ انجمن باشی؟
شبی از در درآ ای شمع، من هم خانه‌ای دارم
حریفان مست و مینا سرکش و ساقی‌ست بی‌پروا
درین مجلس ز خونگرمان، همین پروانه‌ای دارم
چرا افکنده‌اید از چشمم ای طفلان نمی‌دانم
به سنگم پرسشی، من هم دل دیوانه‌ای دارم
به فرقم چون نگیرد طایر غم، آشیان قدسی؟
که در دامان خود از اشک، مشت دانه‌ای دارم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
