هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از عشق و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید. با اشاره به داستان‌های عاشقانه‌ی معروف مانند لیلی و مجنون و فرهاد و شیرین، شاعر درد و سوزش عشق را به تصویر می‌کشد.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین عاشقانه‌ی عمیق و اشاره به رنج‌های عاطفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
شمارهٔ ۱۱
بی غم چه گویمت که دلم چون در آتش است
لیلی به ناز رفته و مجنون در آتش است
پرویز گو بسوز که فرهاد را هنوز
نعل محبت از پی گلگون در آتش است
لیلی به ناز رفته و مجنون در آتش است
پرویز گو بسوز که فرهاد را هنوز
نعل محبت از پی گلگون در آتش است
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
