هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از درد و رنجی عمیق می‌گوید که مانند نمک بر زخم‌هایش می‌پاشد. او اشاره می‌کند که این رنج و اندوه مختص به اوست و دیگران از آن بی‌خبرند. این درد مانند لقمه‌ای است که تنها برای او آماده شده است.
رده سنی:
16+
مضمون شعر شامل درد و رنج عمیق و مفاهیم عاطفی سنگین است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد.
شمارهٔ ۱۲
حسرت کشیم و آه دمادم متاع ماست
خون جگر نمک‌چش خوان وداع ماست
بر خوان هیچ‌کس جگر پاره‌پاره نیست
این لقمه وقف مایده اختراع ماست
خون جگر نمک‌چش خوان وداع ماست
بر خوان هیچ‌کس جگر پاره‌پاره نیست
این لقمه وقف مایده اختراع ماست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
