۲۵۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۴

ای تشنه فیض تو چه دریا چه سراب
امید به توست خلق را در همه باب

در دنیا، بس که مهربان همه‌ای
هر طایفه‌ات می‌کند از خویش حساب
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.