هوش مصنوعی: شاعر در این متن به دنبال امید و عدالت است و از فقدان آنها ابراز ناراحتی می‌کند. او از صبح امید و آفتاب آن، همچنین از ساقی انصاف و شراب عدالت می‌پرسد و از حسرت و بی‌خوابی چشم‌هایش سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۹۱

ای صبح امید، آفتاب تو کجاست
وی ساقی انصاف، شراب تو کجاست

مردیم و هنوز چشم حسرت نگران
ای دیده ناغنوده خواب تو کجاست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.