هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که عشق و همراهی یار برای او کافی است و به دنبال مرادهای دنیوی نیست. او خطاب به کسی که به دنبال خواسته‌های دو جهان است، می‌گوید که تنها یار برایش بسنده است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک ظرافت‌های شعر کلاسیک فارسی معمولاً به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد که در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
شمارهٔ ۹۶
گر عشق مرا شود خریدار بس است
ور غم بودم مونس و غمخوار بس است
ای آن که مراد دو جهان می‌طلبی
این از تو و آن از تو مرا یار بس است
ور غم بودم مونس و غمخوار بس است
ای آن که مراد دو جهان می‌طلبی
این از تو و آن از تو مرا یار بس است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
