۲۴۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۹۹

چون شمع به سوختن کنی خوی، خوش است
دایم ز پی شعله تکاپوی خوش است

از سوز منال چون دم از عشق زدی
آری سوزند هرچه را بوی خوش است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.