هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از بی‌مهری و ناسپاسی مردم زمانه شکایت می‌کند و بیان می‌کند که اظهار هنر و کمال، تنها باعث رنج و زحمت بیشتر می‌شود. او توصیه می‌کند که اگر به دنبال آرامش هستی، نباید کمال و هنر خود را آشکار کنی، چرا که این کار مانند سوختن شمع برای روشنایی دیگران است.
رده سنی: 15+ مفاهیم موجود در این شعر مانند بی‌مهری مردم، پنهان‌کردن کمالات، و استعاره‌هایی مانند سوختن شمع، نیاز به درک و تجربه‌ی بیشتری دارد که معمولاً نوجوانان و بزرگسالان از آن برخوردار هستند. همچنین، این شعر ممکن است برای کودکان قابل‌درک نباشد یا برای آنها جذابیت نداشته باشد.

شمارهٔ ۱۰۷

تا بی‌مهری پیشه اهل زمن است
اظهار هنر، کاستن جان و تن است

راحت خواهی، کمال خود فاش مکن
کاین سوختن شمع ز روشن‌شدن است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.