هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از اشک و احساسات عمیق خود سخن می‌گوید و آن را به لاله‌ای سرخ و فرزندی خفته تشبیه می‌کند. همچنین، از درد و رنجی می‌گوید که مانند بسته شدن خون در جگر است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی و شاعرانه است که ممکن است برای درک کامل، نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی بیشتری داشته باشد.

شمارهٔ ۱۲۲

چشمم به سرشک لاله‌گون خرسندست
گویی که به هر قطره دلم پیوندست

اشکم به کنار خفته چون فرزندست
چون بسته شود خون، به جگر مانندست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.