۲۳۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۳

چون لاله به دشت گرچه دل خرسندست
هر جزو ز پیکرم به داغی بندست

با هر خارم بس که سر پیوندست
صحرا بر من به شهر و کو مانندست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.