هوش مصنوعی:
شاعر در این متن احساس تنهایی و درد درونی خود را بیان می‌کند. او با وجود حضور در طبیعت زیبا (دشت و لاله)، هر جزء از وجودش با داغی بسته شده و با هر خاری در ارتباط است. این احساس باعث می‌شود صحرا برای او مانند شهر و کویر باشد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق احساسی و استعاری است که درک آن برای کودکان دشوار است. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با موضوعاتی مانند تنهایی، درد درونی و ارتباط با طبیعت ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۱۲۳
چون لاله به دشت گرچه دل خرسندست
هر جزو ز پیکرم به داغی بندست
با هر خارم بس که سر پیوندست
صحرا بر من به شهر و کو مانندست
هر جزو ز پیکرم به داغی بندست
با هر خارم بس که سر پیوندست
صحرا بر من به شهر و کو مانندست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
