هوش مصنوعی: شاعر از درد و گریه‌های بی‌پایان خود می‌گوید و اشاره می‌کند که تاریکی چشمش ناشی از جای دیگری است. او از دوری معشوق و غبارآلود شدن آینه‌ی دلش به دلیل این فراق سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان ادبی کلاسیک، فهم آن را برای سنین پایینتر چالش‌برانگیز می‌کند.

شمارهٔ ۱۲۶

از گریه و درد دیده را کی خطرست؟
تاریکی چشم من ز جای دگرست

عمری‌ست که عکس یار دور از نظرست
این آینه را غبار ازان رهگذرست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.