هوش مصنوعی:
شاعر در این بیتها از عشق و دوستداری سخن میگوید و بیان میکند که دلش در پرواز به سوی معشوق است و این محرومیت از بخت بد ناشی میشود. همچنین اشاره میکند که در خلوت دوست، هیچ بستهای وجود ندارد و راه امن و روشن است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان کمسنوسال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیقتر این اشعار نیاز به آشنایی با ادبیات و اصطلاحات شعر فارسی دارد.
شمارهٔ ۱۳۱
دل خود به هوای دوست در پروازست
این محرومی ز طالع ناسازست
هرگز نبود بسته در خلوت دوست
ره امن و چراغ روشن و در بازست
این محرومی ز طالع ناسازست
هرگز نبود بسته در خلوت دوست
ره امن و چراغ روشن و در بازست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.