هوش مصنوعی:
شاعر از دردهای طولانی‌مدت عاشقانه و رنج‌های ناشی از غفلت یار می‌گوید و با تصاویری مانند خاک و خون آلوده، عمق رنجش را بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین عاطفی عمیق و تصاویر شاعرانه‌ای مانند 'خاک و خون آلوده' است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامفهوم یا سنگین باشد.
شمارهٔ ۱۴۲
عمری‌ست که یار درد من افزوده‌ست
بر دیده من پای ز غفلت سوده‌ست
شکر قدمش چگونه گویم که هنوز
چون حلقه دام، خاک و خون آلوده‌ست
بر دیده من پای ز غفلت سوده‌ست
شکر قدمش چگونه گویم که هنوز
چون حلقه دام، خاک و خون آلوده‌ست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
