هوش مصنوعی:
این متن به نقد زاهدی می‌پردازد که با ریا و تظاهر به عبادت می‌پردازد. اگرچه او شب‌زنده‌دار است، اما سخنانش دل را زنده نمی‌کند و نفسش افسرده است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و اخلاقی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، نقد ریاکاری ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۱۴۱
زان روز که زاهد به ریا پی برده‌ست
چون صبح، دلش گرم و نفس افسرده‌ست
شب زنده بسی داشت، ولیکن به سخن
دل را نکند زنده دمش، گر مرده‌ست
چون صبح، دلش گرم و نفس افسرده‌ست
شب زنده بسی داشت، ولیکن به سخن
دل را نکند زنده دمش، گر مرده‌ست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
