هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از غم و اندوه ناشی از دوری معشوق می‌گوید و بیان می‌کند که شب‌ها را با ناله و سوز سپری کرده و روزها نیز مانند شب‌ها تاریک و غمگین می‌گذرد. او از حیرت خود در برابر زلف سیاه معشوق سخن می‌گوید و عمر خود را مانند آفتاب در روز کوتاه می‌داند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و غمگین است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۱۶۷
شب بی تو مرا به ناله و سوز گذشت
روزم چو شب ای شمع شب‌افروز گذشت
پیوسته به حیرتم ز زلف چو شبت
کش عمر چو آفتاب در روز گذشت
روزم چو شب ای شمع شب‌افروز گذشت
پیوسته به حیرتم ز زلف چو شبت
کش عمر چو آفتاب در روز گذشت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
