هوش مصنوعی: این متن به انتقاد از جامعه‌ای می‌پردازد که به ظاهر و مادیات مشغول شده‌اند و از معنویت و حقیقت وجودی خود غافل مانده‌اند. شاعر از این وضعیت متعجب است و سوال می‌کند که اگر هدف دیگری ندارند، چرا در کارهای خود سردرگم هستند.
رده سنی: 15+ مفاهیم انتزاعی و انتقادی موجود در متن برای درک و تحلیل، به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.

شمارهٔ ۲۶۹

قومی که محض نام انسان شده‌اند
مشغول به جسم و غافل از جان شده‌اند

منظور دگر اگر ندارند، چه شد
در صورت کار خویش حیران شده‌اند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.