هوش مصنوعی:
در این متن شاعر از شب وصل و امید به دیدار معشوق سخن می‌گوید و از درد فراق و آه دل یاد می‌کند. او از خواننده می‌خواهد تا با امیدواری و صبر، روزن‌های نور را در زندگی ببیند و با تحمل دردها، طلوعی جاودانه را رقم بزند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک عمیق از استعاره‌ها و نمادهای به‌کاررفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۷۰
قدسی شب وصل، دل در امّید ببند
وز دود جگر، روزن خورشید ببند
یک بار ز درد برکش از دل آهی
بر چرخ، طلوع صبح، جاوید ببند
وز دود جگر، روزن خورشید ببند
یک بار ز درد برکش از دل آهی
بر چرخ، طلوع صبح، جاوید ببند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
