هوش مصنوعی: این متن به توصیف نور و جذابیت یک شخصیت یا وجود مقدس می‌پردازد که منبع امید و حیات است. کسانی که به او می‌پیوندند، جاودانه می‌شوند، در حالی که دیگران محکوم به فنا هستند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار بوده و نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۳۱۰

از نور رخت، سها چو خورشید بود
آن کش تو نه ای امید، نومید بود

تو عین بقا و دیگران محض فنا
هرکی به تو زنده گشت، جاوید بود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.